ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΗΣ

Έγεννηθη έν Δειλινάτοις τό 1815. Σπουδάσας κατ'αρχάς θεολογικά έν τω ίεροσπουδαστηρίω Κερκύρας και τυχών απολυτηρίου τό 1838, ηκολουθησε τά φυσικομαθηματικά έν τη Ίονίω 'Ακαδημία υπό τους διάσημους καθηγητάς MOSSOΤΙ, Orioli, Καραντινόν καί Κουντούρην, έπομενος φυσική αύτοΰ προς τάς έπιστημας ταύτας κλίσει καί προτραπεΐς πλεϊον εϊς τοΰτο, υπό τοΰ προστάτου καί συγγενούς αύτώ 'Ανθίμου τοΰ Μαζαράκη, έν Κεφαλληνία ο έπανελθών ησχοληθη καί εις τά ναυτικά, ύπό τόν τοτε έμπειρότατον ναυτοδιδάσκαλον Σπ. Σβορώνον. Τό 1844 διωρίσθη καθηγητής έν τω Λυκείω 'Αργοστολίου διδάξας έν αύτω καί έν τω μετά την Ένωσιν Γυμνασίω, τά μαθηματικά καί τελευταϊον την φυσικήν πεντηκονταετίαν δλην, ης συμπληρωθείσης οί τόσοι διατελέσαντες μαθηταί αύτοΰ καί άλλοι συμπολϊται, τιμωντες την μακροχpoνιον καί κοινωφελη" δρασιν τοΰ διδασκάλου, έώρτασαν την πεντηκονταετηρίδα της διδασκαλίας αύτοΰ καί ωδής μάλιστα δημοσιευθείσης υπό τοΰ κ. Σ. Καμιλλάτου επί ταύτη. Ό Μαζαράχης έχει γράψει όλόκληρον έκλεκτικόν σύστημα προς διδασκαλίαν, ασχολούμενος δε πρό ετών και εις τ' αστρονομικά, ήρξατο γράφων καί περί ουρανίου μηχανικής, άλλα τό μετριόφρον τοΰ χαρακτήρος και ή αυστηρά διηνεκής βάσανος εις ην υπέβαλλε τά έργα του, δεν επέτρεψαν την δημοσίευσιν αυτών. Ό άνήρ υπήρξε πρότυπον και πολίτου καί διδασκάλου. Ό έν τή διδασκαλία ζήλος, ή αύστηροτης, ή επιμέλεια, η υπέρ τοΰ τοπου αγάπη, τό εύμέθοδον καί πρακτικόν, τό υπέρ τή νεολαίας θερμότατον καί πατρικόν αυτόχρημα ενδιαφέρον και ό υπέρ της ώς οίον τε ελευθερίου καί έθνικής άγωγης έρως, άνεδείκνυον αυτόν, πάντοτε ψυχήν τοΰ καθηγετικοΰ συλλογου καί τοϋ διδακτηρίου καί εκ των εύσυνειδητοτέοων καί καρποφοροτέρων εν τη νήσω Διδκσκάλων, ούτινος καί ό ίδιωτικός έτι βίος ό απλοϊκός καί άνεπίδεικτος καί ό ευθαρσής καί ακέραιος χαρακτήρ, παρεΐχον υπόδειγμα μιμήσεως τοις όμιληταΐς αύτοΰ. Αί άρεταί τοΰ ανδρός εΐλκυον προς εαυτόν τήν άφοσίωσιν καί τό σέβας τών μαθητών αύτοΰ, οστίς καί δια τοΰ άπλοΰ καί έπαγωγοΰ τρόπου της διδασκαλίας, κατώρθου 'ίνα καθιστή προσφιλές αύτοΐς τό ξηρόν άλλως καί δυσχερές μάθημα, αλλά καί νά ενθουσιά αυτούς καί τρέπη πολλούς εις ανωτέρας μαθηματικές σπουδάς. Ουδαμώς φίλαρχος, δέν έδέξατο τήν προσενεχθεΐσαν αύτω γυμνασιαρχίαν καί βουλευτικάς υποψηφιότητας, φρονών έν τη, μετριοφροσύνη αύτοΰ ταΰτα ξένα τοΰ προορισμοΰ αύτοΰ, ώς διδασκάλου επίσης κοινωφελώς δρώντος. Ό τόσον εις τό καθήκον αύτοΰ οΰτος αφοσιωθείς διδάσκαλος, κατ' αντίθεσιν πολλών άλλων έμπορικώς ασκούντων τό επάγγελμα όσον καί φυγόπονων, ει καί πρό τριακονταετίας είχε πλέον συμπληρώσει τά έτη της συντάξεως, έξηκολούθησεν ούχ ήττον μετ' εξαιρετικής ζέσεως καί επιμελείας διδάσκων, μέχρις ου αί τοΰ γήρατος όχληρίαι τω έπεβαλον άκοντι τήν παραίτησιν, ήτις έγένετο δεκτή εκφρασθείσης τω σπανίω διδασκάλω καί της βασιλικής εύαρεσκείας διά τήν τόσον μακράν καί εύδόκιμον ύπηρεσίαν. Άπέθανεν έν Άργοστολίω τόν Νοεμβριον τοΰ 1903.